Nee, ik ga geen nieuw, licht erotisch boek schrijven. De onderstaande foto is waar de titel naar verwijst. Moederpoes is tint 1, en hoe wonderlijk is de natuur dat ze drie tinten grijs baart en ze ook nog op volgorde van licht naar donker bij moederpoes zogen…
Ziek zijn heeft ook voordelen. Je krijgt een overload aan poezen therapie. En ik maak graag snelle kiekjes van ze terwijl ik op de bank lig. Delen zeg ik dan maar.
Â
Update: gisteren is er een CT-scan gemaakt en vanmiddag heb ik opnieuw een afspraak met de neuroloog om de uitslag hiervan te bespreken. Spannende dag dus. Heel langzaam zit er wel wat verbetering in mijn situatie, maar het is nog verre van goed en vooral de onduidelijke oorzaak houdt ons bezig. We blijven positief en hopen op een snel volledig herstel. Dank voor al jullie lieve reacties en steun.
Ik weet het, de laatste tijd komen er redelijk wat foto’s van Puk en Max voorbij, maar ze zijn ook zo aandoenlijk. Misschien moet ik eens overwegen ze een eigen weblog te geven 🙂
Hier zien we Max in “cool-dude”-pose. Dat kun je toch niet voorbij laten gaan als fotograaf…
En dat is wat ons Pukkedijntje vorige week was, zo moe-hoe. Van de warmte, van het jagen achter blaadjes, van het buiten spelen… van het leven! En wat kun je dan beter doen dan slapen, niets toch?
Dit weekend staat Guus Meeuwis voor zijn laatste twee concerten (van dit jaar) in het PSV-stadion. Vorig weekend mochten wij het eerste concert van de 2015-reeks meemaken, en het was weer Groots, zoals we van Guus gewend zijn. Helaas hebben we na een telefoontje de volgende morgen moeten constateren dat er voor 2016 al geen rolstoelplaatsen meer beschikbaar zijn en gewone plaatsen -zoals we die dit jaar hadden- is handicap-technisch geen optie. Dat hebben we een keer gedaan maar is gewoon niet te doen voor mij. De heisa die men erom heen maakte doordat men totaal niet doorheeft dat als je in een rolstoel zit je niet even het halve stadion doorwandeld op je krukken. Nee, dus tenzij Guus voor volgend jaar nog een paar concerten bijboekt en we er dan super-super vroeg zijn, kunnen we misschien nog rolstoelplaatsen bemachtigen. Dit is een van de dingen waar ik me al jaren best aan stoor. Je wordt als rolstoeler toch behoorlijk achtergesteld als je naar concerten wilt, er wordt gewoonweg nauwelijks rekening mee gehouden en dat doet soms best een beetje pijn. Niets ten nadele van de artiest Guus, want die is altijd helemaal top met het rolstoelvak, dat wil ik wel even gezegd hebben. Tot slot nog even een collage van het concert van vorige week, een waar spektakel, zeker op het gebied van projectie.
Chantaliaans 
Reacties