De hele winter is voor mij altijd een heel dubbel gevoel. Enerzijds vind ik het heel mooi, al die vorst, sneeuw en kou. Maar anderzijds breekt het me ook op. Mijn lichaam is er niet tegen bestand, en mijn handicap speelt me grote parten, zeker zo op de helft van de winter. De rug en mijn benen zijn het wel een beetje beu, vertellen ze me… grrr. Dus vandaag een stijf wijffie dat maar met een kruik in de rug en een paar thermo kniekousen aan op de bank kruipt met een filmpje, de e-reader en de Nintendo-DS…